NIE DOTYKAJ! NIE GŁASZCZ! NIE ZABIERAJ!
Na przełomie wiosny i lata na świat przychodzi najwięcej dzikich zwierząt m.in. młode sarenki, dziki, lisy, jeże oraz ptaki. W naszym odczuciu są „taaaakie słodkie”, nieporadne i zagubione. W odruchu serca wiele osób stara się im jakoś pomóc. Ale uwaga, ta pomoc może tylko zaszkodzić. Pamiętajmy! Znalezionego przypadkowo w lesie lub na łące małego zwierzęcia, nie należy absolutnie dotykać, aby nie przekazać mu swojego zapachu, chwytać oraz płoszyć a także karmić.
Położenie gminy sprawia, że dzikie zwierzęta żyją obok nas. W pierwszych tygodnia życia dzikich zwierząt, samica pozostaje z małymi cały czas w ukryciu. Odchodzi od nich tylko na czas karmienia.
Pamiętajmy!
Młode ciągle narażone są na ataki drapieżników, lisów oraz ptaków. Ich strategią obronną jest tylko i wyłącznie brak zapachu w pierwszych dniach życia. Dzięki temu drapieżniki, nie mogą ich wyczuć. W żadnym wypadku nie należy również zabierać młodych. Zabrane ze swojego naturalnego środowiska np. koźlę jest bardzo trudno wychować. Nigdy też, później nie będzie zdolne do samodzielnego życia w lesie.
